Analoge fotografie

Digitaal of analoog? Natuurlijk een digitale camera heeft zijn voordelen. Al is het alleen al dat het resultaat met een computer direct zichtbaar en bewerkbaar is. Maar....
Analoog heeft zo zijn charmes. Waarom kiezen mensen weer analoog?
- Je bent weer bezig met echt fotograferen vaak met instellen van diafragma, sluitertijd en spelen met scherptediepte.
- Er zijn zeer goede lenzen die natuurgetrouwer zijn dan de digitale. Digitaal blijft een kwestie van énen en nullen.

Is zo 'n rolletje lastig. Ja, natuurlijk. Deze moeten ontwikkeld worden. Bovendien heb je dan ook nog alleen maar een negatief. Ik breng mijn rolletjes naar een fotolaboratorium. Deze ontwikkelen en scannen de negatieven met professionele apparatuur in. Meestal krijg ik dezelfde dag nog een link om de resulaten te downloaden. Ja digitaal dus. Alleen de basis was analoog. En dat kun je toch zien. De meest mooie kieken kan ik ook laten afdrukken op elk formaat die ik wil.

De lenzen

Als je ergens naar kijkt, focust je oog op dat onderwerp. Houd je vinger maar op een armlengte voor je neus en kijk er naar. Je vinger is dan scherp maar de achtergrond niet. Die is onscherp. Ook onderwerpen op afstand. Daar waar je naar kijkt is scherp, maar hoe is met de rest daar om heen? Juist, minder scherp.
Dit is bij een lens ook. Dit noemen we het Bouqet van de lens.
Lenzen uit de jaren 60 en 70 doen eigenlijk precies het zelfde en zijn natuurgetrouwer dan de huidige lenzen op een gemiddelde digitale camera. Vaak is bij een digitale camera alles scherp. Je kunt eigenlijk zeggen dat de lenzen van de gemiddelde camera nu 'te' goed is. Alles is scherp. We zien dat wel maar registreren dat eigenlijk niet goed. Het is niet natuurgetrouw.
Kan een digitale camera dat dan niet? Jawel..... Maar dan moet je wel flink je portemonnee open trekken. Bedragen die voor een amateur te zot zijn om uit te geven.

In de jaren 60, 70 en 80 van de vorige eeuw zijn er door diverse fabrikanten zeer goeie lenzen en camera 's gemaakt. In die jaren gold nog dat kwaliteit belangrijk is. Wees eerlijk. Een camera uit 1959 werkt nu 60 jaar later nog steeds. De camera 's die nu nieuw in de winkel liggen zie ik dat niet doen in 2079.
Kijk eens op marktplaats.nl, hier vind je zeer goeie apparaten voor niet al te veel geld. Vaak een paar tientjes.

Wat sowieso opvalt als je lenzen vergelijkt met digitaal:
Digitale lenzen, zeker de lenzen die je bij een camera standaard mee koopt zijn helemaal niet zo licht sterk. Vaak begint het diafragma pas bij 4 of zelf 5.6. De oude analoge lenzen begonnen al bij 2.8. Dit was wel nodig omdat gebruikelijke films toen vaak 100 of 200 Asa waren (dit is vergelijkbaar met Iso). Hierbij zijn de sensoren van digitale camera 's vaak een stuk kleiner dan een analoge. Analoog was altijd fullframe.
Dit betekent niet alleen dat een analoge lens tot ver in de hoeken scherpte moesten hebben maar ook dat de huidige digitale lenzen veel meer licht nodig hebben. Dit wordt bij een digitale camera wel opgelost met een hogere Iso-waarde maar dan toch. Hoe hoger de Iso-waarde hoe meer kans op ruis in de foto. Als je het mij vraagt een lapmiddeltje.
De oude analoge lenzen moesten dus van een stuk hogere kwaliteit zijn dan de huidige lenzen voor digitale camera 's.

Lomografie

Een wereld waarin je creatief met fotografie om gaat. Alles is toegelaten en mogelijk. Hier gebruiken ze weer de analoge camera 's Je kunt ze zelfs weer nieuw kopen. Kijk maar een op www.Lomografy.nl voor een uitleg over dit onderwerp.

Het opknappen van een oude camera

Even een paar standaard regeltjes.
Om een camera schoon te maken moet je hem open maken. Een precisieschroevendraaierset is onontbeerlijk. Ook kom je vaak knopjes tegen met 2 kleine puntjes er in. Een lensspanner biedt dan uitkomst. Ga niet met paperclips of een pincet aan de gang. Hiermee schiet je uit en maak je lelijke krassen. Een lensspanner is op internet voor nog geen 20,-- euro te koop. Dus dat valt wel mee.
Glas van bijvoorbeeld een zoeker kun je schoonmaken met wattenstaafjes en glassex. Wel nadrogen. Hierbij één gebod.Blijf van schuinstaande en gekleurde glaasjes af. Hier zit een coating op die je er dan van af haalt. Hooguit een schoonblazen met droge lucht.
Een spuitbus droge lucht kun je voor weinig geld zelfs bij 'De Action' krijgen. Kijk wel uit, de druk is hoog dus van een afstandje spuiten.

De deur van de camera waarin het filmrolletje gaat is vaak afgedicht met schuimplastic. De zogenaamde lightseals. Dit schuimplastic is na al die jaren vaak verteerd. Vervang deze lightseals. Hiermee is je camera weer lichtdicht.

Camera 's met een batterijtje of knoopcelletjes die het niet meer doen. Begin met het huisje waar de batterijtjes in gaan schoon te maken. Vaak is het een contactprobleem in dit huisje. Schrap voorzichtig het afdekplaatje en het contactpuntje schoon, maak eventueel schoon met alcohol en droog het uit. Met een multimetertje kun je zien of de spannig van de batterij over komt. Vaak is het euvel hiermee verholpen.

Sluiters die niet lopen of andere onderdelen die vastzitten komen vaak los met een heeeeeel klein beetje siliconenspray. Maar kijk hier ook mee uit. Spray in een lens krijg je niet zomaar weer weg.
Diafragmabladen moeten weer uiterst schoon en droog zijn. Wasbenzine geeft hier uitkomst.

Gebruik geen seconde-lijm als je iets vast moet zetten. De chemicaliën zijn vluchtig en deze lucht verwoest plastic lensjes en glaasjes als deze in de buurt staan van hetgeen je hebt gelijmd. Gebruik papierlijm of gom oid.

Vaak hoor je van de eigenaar: "Meneer/mevrouw. De camera is altijd keurig opgeborgen geweest in het tasje." en je ziet dan een leer tasje. Helaas. Laat deze camera maar liggen. Leer is een natuurlijk product en trekt vocht aan. Grote kans dat er schimmel in de camera en tussen de lenzen zit. En dat krijg je er zeer moeilijk uit. Een camera kun je dus het beste bewaren, of los in de kast of in een kunstof/nylon tas.

Olympus trip 35

Een hele fijne camera met een zeer goed lensje. Buiten instellen op automaat voor de belichting en de afstand instellen op portret, personen, groep of oneindig. Er kan een flitser op waarbij de diaframa ingesteld kan worden. De belichtingsmeter werkt op een zogenaamde seliumcel (rond de lens)
De seliumcel kan in de loop der jaren kapot gegaan zijn. Niet zozeer door het gebruik maar door de jaren heen wordt de cel broos. Stoten of vallen kan dan uiteindelijk een breuk in de cel veroorzaken waardoor hij kapot gaat. Verder is het een robuust apparaatje. En menigeen zal verbaast zijn, hij werkt zonder batterijtje.
Je vindt vaak op internet de opmerking dat de 'rode vlag' in de zoeker, nog om hoog komt dus de cel zou dan werken. (De rode vlag is een teken in de zoeker als er te weinig licht is.) Dat is grote onzin.
De cel kan helemaal kapot zijn of als de rode vlag helemaal niet op komt zit alles vast.
Om te testen of de cel nog heel is moet je dat in 3 stappen doen. De meter werkt met een naaldje en 2 bladen. één blad voor het diafragma en éen blad voor de sluitertijd. (1/30sec of 1/250sec) Zie de foto
Neem de volgende stappen om te testen.
1- Lens/ de cel geheel afsluiten door je hand. Dan moet de camera bij het afdrukken blokkeren en de rode vlag tonen.
2- Lens voorzien van veel licht. Dan slaat het naaldje goed uit en bij afdrukken hoor je dan een snelle klik. (1/250sec)
3- Lens voorzien van weinig licht. Dan slaat het naaldje een klein beetje uit en hoor je een langzamere klik. (1/30sec)
Als deze 3 stappen goed gegaan zijn is de meter en de seliumcel kennelijk goed.

Voor de camera kun je makkelijk lightseals krijgen maar ook covers (het leer). Kijk maar op http://aki-asahi.com/store/.
Voor de lightseals en bestelling Klik hier
Voor een overzicht van de kleuren Klik hier.
Japan lijkt ver maar ik heb goeie ervaringen met dit bedrijfje. Betalen via Paypall en 2 tot 3 weken later een pakketje in de brievenbus.

Voor resultaten van de Olympus Trip kun je hier op Flick.com kijken.


Yashica Electro 35 (cc)

Als je een camera met een kwaliteitslens wil hebben kun je naar deze kijken. Hij wordt niet voor niets "de poorman 's Leica genoemd" Een vakfotograaf heb ik horen vertellen: "Als je met een Leica en deze Yashica dezelfde foto maakt moet je toch heel goed kijken welke foto door welke camera is gemaakt. Dit zegt alles over de lens van deze camera.

Er zijn wel een paar dingen om op te letten.
- De batterij is niet meer verkrijgbaar maar dit is op te lossen met een adaptertje. Kijk hier.
- Let op bij het schoonmaken van de zoeker. Het schuine glaasje heeft een coating. Dit veegt er zeer gemakkelijk af. Alleen schoonblazen dus.
- De beruchte "Pad of Death". Bij het spannen van de camera slaat een stiftje naar boven voor de belichtingsmeter. De klap wordt gedempt door een stukje rubber. Door de jaren heen is dit uitgedroogd en moet vervangen. Kijk voor een uitleg hier.

Yashica guy geeft veel uitleg over Yashica camera 's.


Voor resultaten van deze Yashica kun je hier op Flick.com kijken.



Pentax

Dit is een apart verhaal. Zo goed Pentax was in de jaren 60-70 en 80 zo 'n drama is het voor de latere modellen. Pentax ME tot en met P30 is prima te doen maar daarna moest het bij Pentax waarschijnlijk goedkoper. Er zijn zeer goede lenzen voor beschikbaar met de zogenaamde K bajonet.

De serie Pentax MZ. Een drama...... niet doen.
De Pentax MZ serie, een toestel van na 1995, heeft een euvel die het nu niet meer interessant maakt de camera te kopen. Het motertje die de sluiter en het doorspoelen bedient heeft een metalen as waarop een plastik tandwieltje is gemonteerd. En dat tandwieltje barst in de loop van de jaren door ouderdom. Dit gebeurt gegarandeerd. De vraag alleen is wanneer. Als je het toestel test hoor je dus wel een motertje lopen maar er gebeurd verder niets.
Het is mogelijk een nieuw tandwieltje te monteren maar daarvoor moet het toestel bijna helemaal uit elkaar. Het zit in een soort versnellingsbakje direct naast de lens.

Na drie pogingen zo 'n MZ te repareren ben ik er mee gestopt.



Canon EOS

Ook weer voor weinig geld kun je tweedehands een leuke Canon EOS analoog camera op de kop tikken. Deze werken met de Canonlenzen met EF vatting. De camera stuurt electronisch het diafragma maar ook de autofocus aan. Het motertje van de autofocus zit dus in de lens. Raadzaam is dus, als je een lens koopt, de lens even te testen op je camera.

Canon EOS 5000
Een mooie camera met genoeg mogelijkheden. De camera heeft wel een rubber grip. Na verloop van tijd wordt het rubber kleverig. Het rubber vergaat door de tijd een beetje. Dit is goed op te lossen door het rubber in te smeren en schoon te maken met Gummipfleger. Hier te verkrijgen. Na 4 keer het rubber te hebben schoongemaakt was hij weer prima.


Canon EOS IX7 een APS camera
Klein kompact en een ander rolletje. Helaas heeft het APS systeem door de opkomst van de digitale camera 's in de beginjaren 2000 het niet meer gered. Opzich was het een goed systeem weleenswaar met een iets kleiner negatief opppervlakte. Voor een uitleg klik hier
Helaas worden de films niet meer gemaakt. Ze zijn er nog wel maar het wordt dus zoeken. En.... houd er rekening mee dat de films die er nog zijn oud zijn. Minstens 10 jaar. Het hoeft geen probleem te zijn. Het ligt er dus aan hoe de films bewaard zijn. Als de temperatuur koel en constant is geweest wil het nog wel meevallen, zo niet kun je verassende kleurzweem na het ontwikkelen hebben. Tja... dat kan ook de bedoeling zijn. Het is wel artistiek. Een tip die ik las: Verlaag de ISO waarde met 1 stop voor iedere 10 jaar.

Let op. Deze camera is gemaakt voor de EF lenzen. De EF-S lenzen die vaak op marktplaats.nl worden aangeboden zijn ongeschikt. De achterste lens staat bij de EF-S te veel naar achteren waardoor de spiegel tegen de lens klapt.
Voor een vergelijk van brandpuntafstand kun je een cropfactor van 1.25 toepassen. De standaardlens 22-55mm is dus vergelijkbaar met een 28-70mm in fullframe. (Het digitale APS-C is min of meer van het APS systeem afgeleid maar toch een stukje kleiner. Een digitale camera met een APS-C censor heeft meestal cropfactor 1.6)